Hoorcolleges zijn niet meer van deze tijd’, schreef Jan Derksen, professor aan de Radboud Universiteit Nijmegen, zaterdag in de Nederlandse Volkskrant . Waarom zou ik gapende, etende en pratende studenten dwingen om naar mij te luisteren? In plaats van ouderwetse hoorcolleges te houden, zou de toekomstige unief moeten fuseren met het internet. In Vlaanderen is dat niet eens zo’n verre toekomstmuziek. Aan de Universiteit Gent wordt vanaf volgend academiejaar volop geexperimenteerd met online lesgeven. Hoorcolleges worden opgenomen met de camera en op het net gepost. Bedoeling is dat studenten ze thuis of op kot vanuit hun luie zetel bekijken. Nog dit semester beginnen de professoren met de opnames van die lessen’, vertelt Kristiaan Versluys, onderwijsdirecteur van de Universiteit Gent. Het gaat om zes cursussen, in drie faculteitenclusters: de humane, de exacte en de medische wetenschappen. Pedagogen volgen de proefprojecten op en bestuderen de leereffecten. Of er ook chatsessies aan gekoppeld worden, moet nog onderzocht worden.’ De tijd die de professoren uitsparen kunnen ze besteden aan praktijkoefeningen in kleinere groepen. Onderzoek heeft uitgewezen dat die manier van leren de kennis van de studenten doet toenemen.’ Professor Devos is tegen Ook aan de KU Leuven, die nog wat meer studenten telt dan de UGent, zit een identiek proefproject in de pijplijn. Een eerder experiment liep faliekant af. Om de overbevolking in de aula’s tegen te gaan werden studenten Sociale Wetenschappen in 2011 gevraagd beurtelings naar de les te komen. Terwijl de ene groep live naar de prof luisterde, bekeek een andere groep de lessen online. Dit is anders’, reageert rector Mark Waer. Studenten krijgen nadien de kans om uitleg te vragen in werkcolleges.’ Volledig virtueel gaan de universiteiten nooit. Net door menselijk contact komt de creativiteit boven. Bovendien willen we niet dat studenten te vroeg opgeven. Wat zeker gebeurt als je volledig naar het internet verhuist.’ Professor Carl Devos, die politicologie doceert aan de Universiteit Gent, is niet onvoorwaardelijk fan van de online colleges. De manier waarop het gebeurt, is erg rudimentair en ouderwets. De prof filmt zichzelf, en zegt zijn les statig op voor de camera. Filmpjes tonen, doorklikken op links, beelden freezen kan niet meer. Middeleeuwser kan bijna niet in dit digitale tijdperk. Ik wil contact met mijn studenten, ik wil ze kunnen lezen, hun reacties zien.’ De gapende studenten en die zijn er ongetwijfeld, in zijn auditorium van 1.000 man neemt Devos er dan maar voor lief bij. Als je boeiend lesgeeft, zie je ze niet.’ bron: De Standaard, 3 januari 2013
